Het vertrouwen in de overheid staat onder druk. Dat is geen nieuws meer. Er is de afgelopen paar jaar veel en vaak verontwaardigd geschreven over allerlei knelpunten en affaires, zowel rond politiek en bestuur als rond de uitvoering van overheidstaken. Denk aan de aardbevingsschade en het haperen van de hersteloperaties, de stagnatie bij het CBR, de misstanden en problemen in de jeugdhulp… Om van de toeslagenaffaire nog maar niet te spreken. Terecht wordt dan doorgaans verbetering gevraagd. En die wordt doorgaans ook haastig toegezegd, waarna de actieplannen en daadkrachtige aanpakken vervolgens over elkaar heen buitelen, maar er uiteindelijk slechts zelden fundamentele verbeteringen worden doorgevoerd.

Fundamentele verbetering gaat wat ons betreft over ‘gewoon’ behoorlijk organiseren om de publieke taken doeltreffend en doelmatig te kunnen uitvoeren. Daarvoor gelden een aantal algemene beginselen, die eigenlijk vanzelf spreken, maar helaas juist binnen de overheid lang niet altijd vanzelfsprekend worden toegepast of herkend. En ja, ook politieke druk speelt daarbij een rol, maar wie alleen daarnaar kijkt gaat voorbij aan organisatorische hygiënefactoren die juist een tegenkracht kunnen vormen.