Auteur: Harry ter Braak
Socrates zag zichzelf als “geestelijke verloskundige”. Hij meende dat je mensen kon helpen iets te begrijpen, maar dat je niet voor het begrip zelf kon zorgen, net als een verloskundige helpt bij de geboorte van een kind, maar het niet zelf ter wereld brengt. Een goede coach doet iets soortgelijks als het om de vaardigheden van de gecoachte gaat. Door de goede vragen te stellen kun je de gecoachte helpen zijn eigen opgaven hanteerbaar te krijgen.
De Corona pandemie stelt bestuurders, managers, medewerkers voor vele operationele, tactische en strategische opgaven. Soms worden ze niet eens gezien. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat iedereen zijn weg weet te vinden in een samenleving die van de ene op de andere dag in lockdown gaat. Acute problemen dringen zichzelf wel op. Maar andere vragen blijven soms onzichtbaar. Al was het maar omdat je zelf al moeite genoeg hebt je aan te passen. Laat staan dat de sociale en economische werkelijkheid van de organisatie waarin je functioneert meteen duidelijk zijn opgaven toont.
Hoe zorg je dat het belangrijke frequente persoonlijke contact in stand blijft om goed gemotiveerd en op elkaar aangesloten te blijven? Hoe zorg je dat primaire processen in ketens aaneengesloten blijven als onzichtbare stappen onzichtbaar stoppen? Hoe zorg je dat je strategisch de juiste stappen zet omdat de wereld om ons heen fundamenteel of minimaal tijdelijk ingrijpend verandert? Hoe grijp je de strategische kansen die zich aandienen?
Iedere bestuurder, manager, medewerker heeft zijn eigen drijfveren en kwaliteiten die, als het goed is, oplossingen geven in het normale verkeer. Maar geven die ook oplossingen in de huidige situatie? De eenvoudige vraag “brengt Corona je uit je comfortzone?” kan al veel los maken. Soms maakt die vraag in eerste instantie niets los, maar komt het inzicht pas als je doorvraagt. Coaching is een zeer uitdagende en energie gevende activiteit. Net als bij een bevalling kan er een mooi kind/ontdekking uit geboren worden.