In de serie ‘De adviseur en de opdrachtgever’: Diane van Zwet, directeur bij Coneco en Marco de Vlaming, adviseur bij WagenaarHoes. Marjoka van Doorn ging met hen in gesprek over de vertrouwensrelatie tussen adviseur en opdrachtgever, de meerwaarde van de betrokken buitenstaander, en de kracht van persoonlijk leiderschap.
Diane van Zwet, directeur van Coneco, komt de kantine in lopen, showt de tassen met ‘goodies’ die ze van medewerkers kreeg voor haar vijftigste verjaardag, en wordt bij het koffieapparaat hartelijk gefeliciteerd door collega’s. Ze is iets later voor onze afspraak, want ze heeft vanmorgen eerst haar volwassen zoon naar Schiphol gebracht. Zoon Tom belt na een half uurtje, Diane: “Bel je me als je aangekomen bent? Het geeft niet als het midden in de nacht is, hoor, dan kan ik daarna rustig slapen”.
Het is meteen duidelijk, precies wat Marco de Vlaming, extern adviseur bij Coneco, me verteld heeft voorafgaand aan het interview. Het professionele en het persoonlijke gaat hand in hand bij Coneco, marktleider in de gebouwautomatisering (https://www.coneco.nl).
Diane: “Ja, dat is ook echt zo. Mensen vragen wel eens aan mij, hoe doen jullie dat, als ze kijken naar onze website? Dat willen wij ook. Dan leg ik uit dat dat niet te kopiëren valt, het is niet het shot, het is niet dat blog, het moet er eerst zijn, het is de werkelijkheid, en dan is het een fluitje van een cent om dat te laten zien.”.
Marco: “Als adviseur vind ik dat geweldig, hoe de mensen voorop staan bij Coneco. Tegelijk blijf ik Diane vanuit mijn rol wel bevragen, ik vraag bij beslissingen die ze wil nemen altijd, is dit in het bedrijfsbelang? Dat staat bovenaan. Misschien ben ik daar nog wel scherper in dan Diane. Je kan heel veel willen, en de mensen op 1 zetten, maar is het ook in het bedrijfsbelang dat je deze persoon nu deze kans geeft, coaching of opleiding aanbiedt.”
Het is meteen duidelijk: adviseur en opdrachtgever delen een groot hart voor Coneco, ieder vanuit hun eigen rol. Diane als algemeen directeur, Marco als externe adviseur, die soms wel drie dagen in de week bij Coneco over de vloer komt.
Wat maakt dat je Marco bij Coneco binnenhaalde, nadat je hem als adviseur bij de gemeente Asten had leren kennen?
Diane: “Toen Marco ons MT en mij als manager begeleidde in Asten, vond ik dat echt niet altijd leuk. Hij confronteerde mij met dingen, het ging mij vaak niet snel genoeg, het ging ook over mijn eigen patronen en mijn ongeduld. Ik heb best wel wat dwarsgelegen in het traject dat Marco begeleidde. Maar wat Marco en ik allebei hebben, is: puur en eerlijk. En dat is niet altijd hetzelfde als makkelijk en comfortabel. Het vertrouwen was er vanaf dag één, en daar is nooit ook maar een schim van verdwenen. En op basis van vertrouwen, als je dan weer hulp zoekt, ja, dan is het meest logische dat je dat weer doet met degene die jou in je strijd en je glans het beste kent. Dat was voor mij klip en klaar Marco.”
Marco: “En voor mij geldt dat ook, en dat vertrouwen groeit als je langer met elkaar werkt. Hier ben ik nu een jaar of vier betrokken als adviseur. Ik ken de organisatie, de mensen, je kunt steeds meer betekenis geven, als je ook goed weet wat er speelt. Maar, ik blijf een externe adviseur, er moet wel een vraag zijn. Dan heeft het pas iets te betekenen. Het moet over de inhoud gaan, als mensen zich willen ontwikkelen of er is iets aan de hand in de organisatie, dan is mijn rol pas betekenisvol.”.
Diane: “Daar is Marco heel zuiver in, hij is hier niet aan het netwerken. Hij kan ook rustig een tijd niets van zich laten horen. Dan is er ook geen vraag van ons. Hij is daar ook bescheiden in.”
Marco, je werkt voor Coneco in de rol van coach, teamtrainer, strategisch adviseur, sparringpartner van Diane, daar beweeg je zo te horen vrij makkelijk tussen. Hoe doe je dat?
Marco: “Voor mij is het vertrouwen altijd erg belangrijk. Ik heb hier intussen wel 40 coaching trajecten gedaan. Maar ik begeleid mensen ook in teamverband. En dan zou ik nooit iets delen wat ik in individuele sessies heb besproken, maar tegelijk kan ik ook een grapje maken of een onderwerp aanroeren, waar ik van weet dat het speelt, door het inzicht dat ik heb in de individuele ontwikkeling van mensen. En dan merk je ook dat coaching en team-coaching heel mooi samengaan, want het versterkt de kracht van de teams, van de mensen en ook van de organisatie. De openheid die mensen hebben in coaching, draagt ook weer bij aan de teamsessies.”
Wat is voor jou kenmerkend aan Marco, Diane?
Diane: “Wat ik meeneem uit de zeventien jaar dat wij elkaar nu kennen, is persoonlijk leiderschap en eigenaarschap. Dit is een familiebedrijf, we zijn allemaal lief voor elkaar, het is belangrijk dat het gezellig is, en dat iedereen het thuis goed heeft. Maar dan sneeuw je ook het eigenaarschap wel eens onder. Kijk, iedereen is hier verantwoordelijk. Of je hier de toiletten poetst, je zit aan de balie of je bent algemeen directeur, we hebben allemaal eigenaarschap. Je neemt verantwoordelijkheid voor je rol en voor het doel van het bedrijf. En daar gaat het bij Marco altijd om. Hij is daar heel scherp op. Dat helpt mij ook, want ik kan dat nog wel uit het oog verliezen, en dan is Marco ook een soort veiligheidspal. Zeker met moeilijke besluiten, bijvoorbeeld rondom mensen die je een andere plek wil geven, ja, dat spreken wij samen wel flink door, voordat ik zo’n beslissing neem. ”
Marco: “Ja, en dat eigenaarschap, dat is niet gecreëerd, de mensen hier voelen zich verantwoordelijk. Dat vind ik het mooie aan dit bedrijf. Het eigenaarschap is er. En hoe kun je dat nou nog beter uitnutten, ten bate van het bedrijf. Daar richt ik me in elk traject op.”
Diane: “Ja, dat leiderschap en eigenaarschap, daar spreekt Marco mij ook op aan, dan vraagt hij: waarom doe je dat niet zelf? Wat heb je nodig om het zelf te doen? Dat is geweldig! Dat Marco zegt, daar ben jij van. En dan is ‘ie wel vriendelijk in toon, maar de inhoudelijke boodschap is soms wel confronterend. Want het zijn soms lastige beslissingen waar ik voor sta, en met mijn hart voor de mensen is dat soms moeilijk. En soms denk ik er ook anders over dan Marco, dan ga ik er nog even over nadenken. En als het voor mij niet goed voelt, dan gaan Marco en ik opnieuw aan tafel. Marco houdt echt de adviseursrol, ik zie hem nooit in de managersrol stappen, het overpakken.”
Hoe doe jij dat Marco, met die enorme betrokkenheid die ik hoor, ook afstand bewaren om jouw rol goed te blijven vervullen?
Marco: “Ik realiseer me altijd in welke rol ik zit. Als coach ben ik de vragensteller, die meebeweegt met de ander, verbonden met de mens. In de rol van teamtrainer ben ik wat verder weg. Ik gebruik de tijd en het programma en dan bepaalt het team de richting. En als we het hebben over de strategie van het bedrijf, dan bekijk ik het vanuit de helikopter. Wat heb ik als adviseur in te brengen? Ik ken de markt niet, het product niet, ik ben niet technisch. Maar ik kijk naar de bewegingen die in de organisatie gemaakt worden, dus ook hoe het bedrijf op de markt gericht is. Ik heb wel eens de kritische noot ingebracht, waarom zoek je niet meer kennispartners op? Jullie zijn marktleider, en de kennisuitwisseling met bijvoorbeeld de TU Delft is beperkt. Dus dan hang ik er echt boven. Dit of dat zie ik nog niet, welke beweging willen jullie hierin maken?.”
Diane: “Marco doet ook zoveel verschillende dingen, met veel andere organsiaties, mensen en teams, dus dat houdt ook de afstand goed. Marco heeft een fris idee, heeft ergens anders iets gehoord of meegemaakt. Dat is echt een plus op een interne adviseur. Hij brengt dingen van buiten bij ons binnen. Daardoor blijft het ook heel inspirerend voor mij.”